Logo
Contact
spacer
photo/thumb_245.jpg
auteur | Rineke van Houten
Elke kip is een kannibaal
05-01-2012
Elke kip is een kannibaal, zei een kippenboer tijdens de workshop. Ik schrok wakker uit mijn sluimerslaapje. Dat werd interessant! Willem, zo heette hij, fokte legkippen op een biologische manier en het enthousiasme spatte ervan af. Zijn vrouw was, zei hij, nog fanatieker. De eerste dagen in het leven van de kuikens zijn Willem en Elly praktisch de hele dag in de stal. Zo raken de beestjes gewend aan mensen en geluiden en groeien ze niet op als schrikachtige kippen, legde Willem uit. In mijn hoofd tekende zich een kippenhuis af met louter onverstoorbare zen-hennen, mediterend met een vredige glimlach om de ongekapte snavel.

Zonnig droombeeld
Het werd nog mooier. Willem zei dat hij en zijn vrouw regelmatig graan strooien en blokken luzerne plaatsen. Alles om de kipjes af te leiden, want ze hebben dus de neiging uit verveling in elkaars veren te gaan pikken. Als kannibalen. Willem liet zo'n klomp luzerne zien: knappe kip die erin slaagt daar iets vanaf te hakken, dacht ik, en er schoven wat wolken voor mijn zonnige droombeeld van de ideale kippenfokkerij. Maar de 40.000 kipjes (veel? Nee hoor: vier keer zo weinig als de gangbare fokkerijen) leveren meer eieren en, verzekerde Willem: 'Er is minder uitval', vaktaal voor dode kuikens.

Minder lijkjes
'Yes!!', schoot het door me heen. Minder lijkjes in de kippenschuur! Ik was om. Kip en ei op mijn bord zouden voortaan louter van Willem en zijn gelijkgestemde collega's komen. Frisse, ontspannen hennen die de hele dag vrolijk op de luzerne inhakken en 's avonds moe maar voldaan op stok gaan. Die zich niet vervelen en gezonde eieren leggen, boordevol onbedorven vitaminen. En natuurlijk heb ik er 33 cent per stuk voor over.

Roze wolk
Weer een wereldprobleem in mijn eigen actieradius minder, knorde ik tevreden terwijl de workshop het einde naderde.
Inmiddels was een andere kippenboer aan het woord geraakt. Ook biologisch en ook zo blij met luzerne. Vanaf mijn roze wolk hoorde ik hem glimlachend aan. Toen mompelde hij iets dat ik helaas maar al te goed verstond en wat mijn ferme besluit meteen aan het wankelen bracht: 'Ik moet toegeven dat de smaak van het biologische ei iets minder is.'
???!!!!!!

Ik ben er, kortom, nog niet helemaal uit.
line
REACTIES (0)
deel
DEEL
line