Logo
Contact
spacer
photo/thumb_190.jpg
Kookboek
Ons eten is niet alleen een journalistiek boek over voedsel, maar ook een kookboek. Achterin staan recepten rondom de ingrediënten uit het boek. De foto’s daarbij zijn van de befaamde Vlaamse voedselfotograaf Tony le Duc die ook de uitgever is van Ons Eten.
Ons eten
het ware verhaal van de Nederlandse maaltijd

Mac van Dinther & Tony le Duc
Minestrone Culinaire Uitgeverij
ISBN 9789490028329
€ 35,-
Ons eten
19-05-2011
Neem een Nederlandse maaltijd. Tomatensoep, aardappelen, sla, varkensvlees en yoghurt. Zoek het verhaal erachter. Van de stal en het veld tot op het bord. Op die manier zette Volkskrant-journalist Mac van Dinther, geïnspireerd door Pollan die dat met een Amerikaanse maaltijd deed, zijn zoektocht naar het ware verhaal achter ons eten op.

Van Dinther reist voor zijn verhalen, die eerder verkort in De Volkskrant en op zijn weblog verschenen, de hele wereld rond. De ware Hollandse maaltijd voert van Dalsen via Talavera en Battipaglia naar Loenen aan de Vecht. Als een culinair antropoloog gaat hij mee de tomatenvelden op en het slachthuis in, als een culinaire onderzoeksjournalistiek toont hij uiteindelijk het ware gezicht.
In zijn voorwoord wijst hij de lezer op de eigen verantwoordelijkheid. Je kunt, zoals de beroemde Amerikaanse voedseljournalist Pollan dat noemt, 'stemmen met je vork'. Als wij geen asperges uit Peru kopen, verdwijnen ze uit de schappen. En: wie koopt bij de kiloknaller bezuinigt op het leven van een dier.

Onbevangen
Van Dinther heeft gelijk, ongetwijfeld, maar het is des te verfrissender dat hij zijn zoektocht onbevangen in gaat en zonder voortdurend opgeheven vingertje beschrijft. In mooie sfeerbeschrijvingen zet Van Dinther in lange reportages gangbaar en biologisch naast elkaar. De pagina’s over de soep van Unox ademen eenzelfde bevlogenheid als die van de Kleinste Soepfabriek. Die van het biologische varken Ada eenzelfde mededogen als die over haar ‘gangbare’ tegenhanger Eva.
De boer uit de reguliere voedselvoorziening wordt door Van Dinther nu eens niet direct aan de schandpaal genageld. Door zijn ogen zien we dat passie voor het werk niet is voorbehouden aan de biologische boer. Ook de ‘gangbare’ boer stopt hart en ziel in zijn product.

Buren
Mooier dan met twee bevriende boeren die op de Flevopolder naast elkaar aardappels verbouwen valt dat bijna niet te illustreren. Het romantische beeld van schoffelende – Roemeense – arbeiders op het biologische aardappelveld doet daarbij nauwelijks onder voor de schoonheid van de gewasbeschermingsmachine van de buurman met zijn enorme uitklappende vleugels.
Ze hebben last van elkaar; als het gif van de een overwaait naar de biologische aardappelen van de ander wordt zijn partij afgekeurd; terwijl de oogstbedreigende schimmels van de onbespoten aardappels zomaar kunnen overwaaien naar het reguliere pootveld. Bovendien moppert de reguliere boer dat hij meer moet spuiten om de risico’s van zijn biologische buren terug te dringen.

Passie
Zo bakkeleien de buurmannen door, maar blijft bij de lezer toch vooral het beeld hangen van twee boeren die door diezelfde hagelbui worden getroffen en vooral met liefde en passie ons eten verbouwen. Als de consument maar met een sprankje van die aandacht en inzet zijn keuzes zou maken in de supermarkt, zou er al een wereld gewonnen zijn.
Dit boek moet dat vonkje naar de consument kunnen doen overspringen. ‘Smakelijk lezen!’, wenst Van Dinther ons in het voorwoord toe. Dank u: het heeft gesmaakt. Heerlijk boek!

(Annemarie Geleijnse)
spacer